Krynica Zdrój to kilkunastotysięczne uzdrowisko położone w Beskidzie Sądeckim, niedaleko Nowego Sącza. W odróżnieniu od Krynicy Morskiej, potoczną nazwą jest Krynica Górska. Miasto to leży u stóp Góry Parkowej, Krzyżowej i Jasiennika.
W 1547 roku została tutaj zlokalizowana wieś Krzenycze. Już pod koniec XVIII wieku powstawały pierwsze domy zdrojowe, lecz intensywny rozwój uzdrowiska nastąpił w połowie następnego wieku, dzięki działalności prof. Józefa Dietla. Wśród znanych osób korzystających z leczniczych właściwości tutejszych źródeł wymienić można choćby Józefa Piłsudskiego, Jana Matejko, Henryka Sienkiewicza i wielu innych. Również współcześnie Krynica Górska przyciąga wiele znanych postaci, także z zagranicy. Zaliczyć do nich można na przykład prezydenta Litwy Valdasa Adamkusa, prezydenta Czech Vaclava Havla czy premiera Ukrainy Wiktora Janukowycza.
Krynica-Zdrój opiera swoje lecznictwo na właściwość wód mineralnych. Obecnie funkcjonują aż 23 ujęcia wody, z czego pięć jest naturalnych, poozostałe natomiast stanowią efekt odwiertów. Dzięki nim w Krynicy skutecznie leczy się choroby układu trawiennego (schorzenia przewodu pokarmowego takie jak wrzody żołądka i dwunastnicy, nadkwaśność i niedokwaśność, choroby trzustki i dróg żółociowych), moczowego, krążenia i przemiany materii (m.in. miażdżyca, cukrzyca, nadczynność tarczycy).
Krynica Górska może poszczycić się kilkoma pijalniami wód źródlanych. Najstarszą z nich i zarazem najstarszym budynkiem w mieście jest Pijalnia Słotwinka, wybudowana w 1863 roku. Ten drewniany budyneczek, zwieńczony parasolowym dachem w stylu chińskim znajduje się w Parku Słotwińskim. Z kolei pochodząca z okresu międzywojnia Pijalnia Jana, jest budynkiem większym, w stylu dworkowym. Pije się tutaj wody pochodzące ze źródła Józefa oraz Jana. Poza Pijalnią Mieczysław w Krynicy znajduje się największa z wymienionych: Pijalnia Główna. Obiekt ten połączony jest z halą spacerową z salą koncertową na 350 osób. Ta centralnie zlokalizowana pijalnia zaliczana jest do najnowocześniejszych w Europie.
Krynica-Zdrój to oczywiście nie tylko uzdrowisko, lecz również wspaniałe miejsce do spędzenia urlopu. Dzięki licznym wyciągom i trasom narciarskim Krynica jest doskonałym miejscem do uprawiania tego zimowego sportu. Poza tym zimą można jeszcze skorzystać z toru saneczkowego, ślizgawek, czy sankostrady, a latem wypożyczyć quady, pojeździć konno, pograć w tenisa, czy skorzystać z liczych tras rowerowych i pieszych. W Krynicy Górskiej nie da się nudzić.
Kudowa Zdrój jest uzdrowiskiem położonym w województwie dolnośląskim, na pograniczu Gór Stołowych i Pogórza Orlickiego, przylegającym do granicy z Czechami. Pierwsze informacje o osadzie w tym miejscu pochodzą z XIV wieku. W wieku XVII odkryto źródła wód leczniczych, dzięki czemu mogła się rozwinąć baza lecznicza, jednak za uzdrowisko Kudowa uznana została dopiero w 1905 roku. Po II wojnie światowej między Polską i Czechosłowacją toczył się spór graniczny, między innymi właśnie o Kudowę.
Jedną z największych atrakcji turystycznych Kudowy jest Kaplica Czaszek. Budowla ta pochodzi z roku 1776 r., a pochodzi z inicjatywy księdza Wacława Tomaszka, który odkrył płytkie groby z czasów wojny trzydziestoletniej. Wraz z grabarzem i kościelnym przez kilkanaście lat wydobywali, oczyszczali i montowali kości i czaszki. W efekcie tych prac powstała kaplica wyłożona wewnątrz ludzkimi szczątkami, ponad 20 tysięcy osób. Jest to jedyna taka nekropolia w Polsce i jedna z trzech w Europie.
Kudowa Zdrój to uzdrowisko opierające swoje możliwości na właściwościach leczniczych wód mineralnych, dzięki którym leczy się choroby układu krążenia, wydzielania wewnętrznego, przemiany materii, a także choroby cywilizacyjne. W mieście funkcjonuje piękny, XVII wieczny Park Zdrojowy, w którym wznosi się budynek Pijalni Wód Mineralnych, a obok niej sala koncertowa. Niedaleko Parku Zdrojowego znajduje się park linowy, dzięki któremu można zapewnić sobie solidną dawkę adrenaliny. Tor o łącznej długości 400 metrów i wiszący na wysokości 6-12 metrów dostarczy wiele przyjemności z jego pokonania.
Kudowa leży u podnóża Gór Stołowych, stanowi więc doskonałe miejsce do rozpoczęcia wycieczek górskich, w które wiedzie wiele szlaków turystycznych, zarówno pieszych jak i rowerowych. Wiele z nich przecina obszar Parku Narodowego Gór Stołowych.
Lądek-Zdrój jest jednym z najstarszych uzdrowisk nie tylko w Polsce, lecz w całej Europie. Pierwsze zapisy dotyczące istnienia urządzeń kąpielowych, mówią o ich zniszczeniu w 1241 roku. To niewielkie miasto leży w województwie dolnośląskim na ziemi kłodzkiej, pomiędzy Krowiarkami a Górami Złotymi, na terenie Sudetów Południowo - Wschodnich.
Uzdrowisko Lądek-Zdrój specjalizuje się w leczeniu chorób reumatycznych, ortopedycznych i neurologicznych. Podstawowym czynnikiem rozwoju lecznictwa tutaj są zawierające radon cieplice siarczkowe i fluorkowe. W Lądku leczyli się między innymi caryca Katarzyna II, car Aleksander I, Goethe oraz prezydent USA John Quincy Adams.
Lądek-Zdrój ma do zaoferowania turystom liczne górskie szlaki, możliwość zwiedzenia ruin zamku Karpień, którego osada Leśna (z niej urodził się Lądek) w XII wieku była osadą służebną. Obecnie zamek to tylko ruiny, w których zachowały się głównie piwnice, jednak bardzo dobrze obrazują układ średniowiecznego miasta z jego grodem wewnętrznym i zewnętrznym.
Turyści nie lubiący opuszczać granic miasta mogą nacieszyć się zabytkami barokowymi (m.in. kościół Narodzenie NMP z rzeźbami Michaela Klahra), gotyckimi (np. most z figurą św. Jana Nepomucena) czy renesansowymi (m.in. kamieniczki w rynku) czy neorenesansowe (ratusz).
Łeba jest miastem leżącym w województwie pomorskim, nad wybrzeżem Bałtyku, między jeziorami Łebskim i Sarbsko. Przed reformą administracyjną należała do województwa słupskiego, jednak 11 czerwca 1998 ogłosiła swoją separację i utworzenie Księstwa Łeba, niezależnego od Polski. W wolnych, demokratycznych wyborach Łebianie wybrali swojego księcia (godnym wzorem dla demokracji całego świata jest fakt przyznania czynnego prawa wyborczego wszystkim mieszkańcom, którzy ukończyli 7 rok życia. W tej chwili Łeba wydaje własne paszporty, pieniądze.. wróćmy jednak do rzeczywistości.
Na wschód od Łeby mieści się rezerwat leśno - wydmowy "Mierzeja Sarbska", natomiast na zachód rozpoczyna się Słowiński Park Narodowy. Ten unikatowy w skali kontynentu obszar przyciąga tysiące turystów, chcących przejść się po jedynych w swoim rodzaju ruchomych wydmach. Dzięki jasno wytyczonym trasom i zasadom zwiedzania tutejsze piękno przyrody mogą podziwiać kolejne pokolenia.
Łeba jest przede wszystkim miejscowością letniskową. Turyści przyjeżdżają tutaj zwabieni pięknymi plażami, rozbudowaną bazą noclegową dającą wiele możliwości, ciekawymi atrakcjami turystycznymi. W Łebie znajduje się port jachtowy Marina Łeba, który był pierwszym w Polsce. Może pomieścić 120 różnych jednostek, również jachty długości do 18 metrów. W Łebie znajduje się również zamek, choć nie jest to budowla średniowieczna, tylko pochodząca z 1905 roku, to jednak ciekawa architektura i malownicze położenie sprawiają, że warto się mu bliżej przyjrzeć. W mieście znajduje się również ciekawa atrakcja dla chętnych, w postaci ponad stuletniej latarni morskiej, o wysokości 34 metrów, otwartej dla zwiedzających.
Międzywodzie jest wsią letniskową położoną w województwie zachodniopomorskim, na wschodnim krańcu wyspy Wolin. Nazwę swą, nadaną dopiero w 1945 roku (do tego czasu nosiła niemieckie miano Heidebrink) zawdzięcza właśnie swemu położeniu na Półwyspie Międzywodzkim, leżącym pomiędzy Zalewem Kamieńskim a Morzem Bałtyckim.
Międzywodzie to przede wszystkim niepowtarzalny klimat: choć nadmorskich miejscowości wypoczynkowych jest wiele, to tutaj można zaznać spokoju i wypocząć. Wyjątkowo szerokie plaże nawet w pełni sezonu nie są przepełnione turystami, dzięki czemu znalezienie komfortowego miejsca do zażywania kąpieli słonecznych jest wyjątkowo łatwe. Zejścia na plaże są przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych, a w samym kurorcie brak jest dużych dyskotek, dzięki czemu możemy faktycznie znaleźć tu ciszę i spokój, niezbędne do regeneracji sił.
Międzywodzie charakteryzuje się również wyjątkowymi walorami zdrowotnymi, a panujący tu mikroklimat działa pozytywnie nie tylko na drogi oddechowe. Nasycone jodem powietrze, sosnowo-świerkowe lasy oraz wydmy, w połączeniu ze spokojnym charakterem tego miejsca działają wyjątkowo relaksacyjnie.
Jednocześnie Międzywodzie jest doskonale położone. Wystarczy kilkanaście minut jazdy samochodem, by znaleźć się w tętniących życiem turystycznym Międzyzdrojach, historycznym Kamieniu Pomorskim czy przepięknym Wolińskim Parku Narodowym.
Nałęczów leży w zachodniej części województwa lubelskiego, w granicach Kazimierskiego Parku Krajobrazowego. Razem z Puławami oraz Kaziemierzem Dolnym tworzy tzw. trójkąt turystyczny - obszar niezwykle atrakcyjny dla turystów. Liczba ludności miasta nie przekracza pięciu tysięcy, a spośród trzech największych zakładów pracy dwa z nich to Zakład Leczniczy Uzdrowisko Nałęczów oraz spółka Nałęczowianka, której woda mineralna znana jest w całym kraju. Już to proste zestawienie wskazuje na uzdrowiskowy, leczniczy profil miasta.
I rzeczywiście. Nałęczów jest jednym z piękniejszych uzdrowisk w Polsce, a przy okazji jedynym specjalizującym się wyłącznie w chorobach kardiologicznych. Leczy się tu chorobę wieńcową, nadciśnienie tętnicze, nerwice serca. Co ciekawe, już samo przebywanie w Nałęczowie i korzystanie z naturalnego mikroklimatu (bez zażywania dodatkowych zabiegów) samoczynnie wpływa na obniżenie ciśnienia tętniczego oraz zmniejszenie dolegliwości chorób serca.
Uzdrowisko w Nałęczowie rozpoczyna swą historię pod koniec XVIII wieku, jednak w wyniku zniszczenia miasta i infrastruktury leczniczej w trakcie Powstania Listopadowego. Dopiero pół wieku później rozpoczęły się prace nad odrodzeniem świetności nałęczowskiego sanatorium, prace nad wyraz skuteczne. Nałęczów szybko zyskał dużą popularność, a do stałych kuracjuszy zaliczyć należy wielu literatów, w tym Henryka Sienkiewicza oraz Bolesława Prusa.
Nałęczów kusi również innymi atrakcjami. Znajduje się to wybudowany przez pasjonata narciarskiego wyciąg, który cały czas się rozbudowuje: plany przewidują wyłożenie nawierzchni igielitowej umożliwiającej zjazdy w sezonie letnim, oraz wybudowanie małych skoczni narciarskich. Jednak największą atrakcją Nałęczowa jest Park Zdrojowy. Jego historia sięga XVIII wieku. Znajdują się tutaj zabytkowe obiekty sanatoryjne oraz najcenniejszy zabytek: Pałac Małachowskich, z rokokowym wystrojem. W samym Parku stoją liczne rzeźby i pomniki, a zdrowotnych wód mineralnych można napić się w uroczej palmiarni.
Nowy Targ jest najstarszym miastem na Podhalu, a z tego powodu przez mieszkańców uważanym za stolicę tego regionu. Miasto funkcjonowało na skrzyżowaniu szlaków kupieckich łączących Węgry, Śląsk i Kraków, w związku z czym od początku swego istnienia miało charakter handlowy. Do teraz regularnie odbywają się tu tradycyjne jarmarki, w czwartki i soboty.
Leżące w centrum Kotliny Orawsko - Nowotarskiej miasto jest doskonałą bazą wypadową na górskie wędrówki, choćby w Pieniny, Tatry, na Babią Górę, Gorce czy nad jezioro Czorsztyńskie. Gratką jest fakt, że na wymienionym obszarze zlokalizowanych są aż 4 Parki Narodowe: Pieniński, Tatrzański, Babiogórski i Gorczański.
Jedną z ciekawych atrakcji, wyróżniających Nowy Targ spośród innych turystycznych miejscowości, jest możliwość zaznajomienia się z takimi sportami jak: kajakarstwo górskie, szybownictwo, spadochroniarstwo, sporty ekstremalne. Oczywiście istnieje również możliwość uprawiania bardziej tradycyjnych, jak choćby narciarstwo zjazdowe i biegowe czy turystyka rowerowa. Zresztą ta ostatnia jest bardzo dobrze rozwinięta - wiele szlaków zaczyna się na nowotarskim rynku. Dwuipółgodzinna piesza wędrówka z Nowego Targu zaprowadzić może do schroniska na Turbaczu, skąd rozpościera się piękna panorama Tatr.
Nowy Targ to również zabytki, na które składają się piękne kościoły, jak choćby pochodzący z XIV wieku Kościół św. Katarzyny, datowany wieku później Kościół św. Anny. Na wspomnianej już trasie na Turbacz na Polanie Rusnakowej znajduje się wybudowana w 1979 roku Kaplica Papieska, gdzie odbywają się Msze Ludzi Gór i zebrane są liczne pamiątki gorczańskiej partyzantki.
Pobierowo jest wsią z województwie zachodniopomorskim, leżącą na wybrzeżu Morza Bałtyckiego. Dzięki temu usytuowaniu mogło stać się prężnym ośrodkiem wczasowym, przyciągającym co roku nowych turystów. Pobierowskie plaże oceniane są jako jedne z najładniejszych i zdobywają nagrody w wielu konkursach. Wymieńmy choćby przykłady z ostatnich lat: w roku 2007 Pobierowo otrzymało Srebrną Iguanę, nagrodę przyznaną przez młodzież za atrakcyjną i niedrogą bazę noclegową. Natomiast w roku 2008 miejscowość otrzymała Błękitną Flagę, przyznawaną w ramach międzynarodowego programu duńskiej Fundacji na rzecz Edukacji Ekologicznej.
Podobnie do wielu innych miejscowości nadmorskich, Pobierowo ma układ równoległy do linii wybrzeża. Wzdłuż niego ciągnie się główna arteria: ulica Grunwaldzka, wzdłuż której mieści się większość atrakcji turystycznych, takich jak restauracje, bary, sklepy z pamiątkami, dyskoteki.
W Pobierowie odbywa się mnóstwo cyklicznych imprez. Należy do nich Międzynarodowe Młodzieżowe Mistrzostwa Polski o Puchar Bałtyku w Siatkówce Plażowej - impreza sportowa o randze międzynarodowej, w której bierze udział kilkuset sportowców z całego świata. Kolejną jest Akademia Słońca - akcja trwająca cały sezon. Jej celem jest z jednej strony zapewnienie aktywnego wypoczynku (organizacja gier, aerobiku, konkursów), a z drugiej nauczenie turystów jak bezpiecznie korzystać z kąpielisk i słońca (m.in. kursy pierwszej pomocy). Poza tym w Pobierowie organizowane są Mistrzostwa Polski w Przeciąganiu Liny Nocą, mający kilkunasto letnią historię Festiwal Indii i wiele innych imprez sprawiających, że nie sposób się tu nudzić.
Połczyn-Zdrój jest jedną z nielicznych miejscowości uzdrowiskowych w województwie Zachodnio - Pomorskim, położoną nie na wybrzeżu, lecz w głębi lądu. Miasto jest zlokalizowane przy Drawskim Parku Krajobrazowym, a w okolicy znajdują się dwa obszary Natura 2000, a także 3 strefy ochrony uzdrowiskowej. Niedaleko jest położony również rezerwat krajobrazowy Dolina Pięciu Jezior. Takie nagromadzenie obszarów wyróżnionych ze względu na wartości przyrodnicze nie jest przypadkowe.
Sam Połczyn-Zdrój w swoich granicach mieści Park Zdrojowy, 80 hektarowy obszar, na którym mieści się większość obiektów uzdrowiskowych. Park Zdrojowy jest podzielony na dwie części: w części francuskiej powstałej w latach 1836-1839 mieści się amfiteatr na 2500 miejsc, zabytkowa pijalnia wody "Joasia" oraz wiele wodotrysków i fontann. Niewiele później powstała druga, znacznie większa część angielska, przez którą przepływa rzeka Wogra oraz znajdują się tam liczne stawy, mostki, drewniane altany.
Połczyn-Zdrój w dziedzinie lecznictwa korzeniami sięga bardzo głęboko, aż do roku 1688, z którego pochodzą pierwsze zapiski o leczniczych właściwościach połczyńskich wód mineralnych, a już w roku 1705 powstał pierwszy dom zdrojowy. Współcześnie leczone są tu dolegliwości narządów ruchu, neurologiczne, reumatologiczne, osteoporozę, układu krążenia, a lokalna solanka wydobywana jest z głębokości 1200 metrów.
Połczyn-Zdrój posiada bardzo silny atut w pięknej, dobrze zachowanej i wpisanej na rejestru zabytków starówce, z oryginalnym średniowiecznym układem ulic.
Chętni bardziej aktywnej formy odpoczynku mogą skorzystać z okolicznych szlaków turystycznych, zarówno pieszych, jak i rowerowych, czy oferty łowieckiej, wykorzystującej bogactwo okolicznych lasów w zwierzynę łowną. Amatorzy sportowych atrakcji mogą korzystać z kortów, basenów czy pograć w siatkówkę plażową.
Poniatowa jest 10-tysięcznym miastem położonym w województwie lubelskim, 40 km na południowy zachód od Lublina. Miasto leży w granicach Chodelskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, a prawa miejskie posiada od roku 1962.
W trakcie II wojny światowej w Poniatowej znajdował się obóz dla internowanych jeńców sowieckich, który później został przekształcony w obóz pracy. Obecnie na jego miejscu znajduje się pomnik upamiętniający.
Władze miasta dbają o to, by mimo silnego uprzemysłowienia zachować naturalne środkowisko, dzięki czemu lasy stanowią około 50% powierzchni Poniatowej. Dodatkowym atutem miasta jest obecność dużej ilości zbiorników wodnych - zarówno naturalnych jak i sztucznych. Kompleks 9 stawów, lecz przede wszystkim zalew, z którego utworzono kąpielisko, stanowią nie lada atrakcję turystyczną. Dzięki cały sezon letni można spędzić pływając bądź opalając się na plaży. Również poza sezonem amatorzy kąpieli mogą korzystać z krytego basenu.
Poniatowa może pochwalić się prężnie działającą Sekcją Jeździecką, która od kilku lat organizuje Okręgowe Zawody Jeździeckie. Ci, którzy po obejrzeniu zawodów nabiorą ochoty do spędzenia czasu w siodle czeka miła niespodzianka - w Sekcji Jeździeckiej organizowane są przejażdżki konne, z których wszyscy mogą skorzystać.
Niedaleko Poniatowej zlokalizowane są silne ośrodki turystycze: Kaziemierz Dolny oraz Nałęczół. Dzięki temu Poniatowa jest atrakcyjnym wyborem na spędzenie urlopu, gdyż doskonale nadaje się na bazę wypadową do tych miejsc. Przez Poniatową przebiega 48 kilometrowa opisana trasa rowerowa "Nitką Kolejki Wąskotorowej".
W roku 1962 w Poniatowej otworzono Sanatorium Przeciwgruźlicze.